دانلود تحقیق با موضوع نوروز،
در قالب word و در 43 صفحه، قابل ویرایش.
در قالب word و در 43 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
رويدادهاي
طبيعي، زمان يخبندان ها، موسم يارگيري پرندگان و ديگر جانوران، انسان
نخستين را متوجه بازگشت فصل ها، دگرگوني طبيعت و از اين راه، سنجش و تقويم
زمان مي كرد.
طبيعي، زمان يخبندان ها، موسم يارگيري پرندگان و ديگر جانوران، انسان
نخستين را متوجه بازگشت فصل ها، دگرگوني طبيعت و از اين راه، سنجش و تقويم
زمان مي كرد.
برخي از مردم شناسان بر اين باورند كه انسان ها در كهن
روزگاران، آغاز سال را با دگرگوني طبيعت يكي مي دانستند، از اينرو، سال نو
را، از نخستين روزهاي: بهار، پاييز و زمستان حساب مي كردند و براي اين
روزها ويژگي مي دادند.
روزگاران، آغاز سال را با دگرگوني طبيعت يكي مي دانستند، از اينرو، سال نو
را، از نخستين روزهاي: بهار، پاييز و زمستان حساب مي كردند و براي اين
روزها ويژگي مي دادند.
مي دانيم كه آريايي هاي نخستين در سرزميني بسيار
سرد زندگي مي كردند و از اينرو ده ماه سرما و دو ماه گرما داشتند. در
دوران هخامنشي نيز، سال ايراني به دو فصل بلند گرما و سرما بخش مي شد. فصل
تابستان هفت ماه و فصل زمستان پنج ماه و پنج روز بود. در اين دوره، در آغاز
هر يك از دو فصل بزرگ جشني برپا مي شد. نخستين جشن، در آغاز بهار و زمان
نوزايي طبيعت برپا مي شد و ديگري در آغاز پاييز كه فصل خوشه چيني و روي
آوري طبيعت به سرما و يخبندان بود. براي اين دو فصل، نمادي هم داشتند: شير ،
نماد تابستان و گاو نشانة زمستان بود. اين دو نماد (شير و گاو) در
سنگنگاره هاي تخت جمشيد، در حال ستيز با يكديگر نقر شده اند. اين ستيز
نشانة روند طبيعت و پيروزي شير برگاو علامت دگرگوني طبيعت به سوي تابستان
است. آيين قرباني گاو هم كه در مهرآييني وجود دارد و در نقش هاي ميترايي
ديده مي شود، از همين اعتقاد سرچشمه مي گيرد .
نوروز ريشه در افسانه
دارد و گرچه آن را در استوره هاي ايراني به جمشيد نسبت مي دهند، ولي اين
جشن پيشينة بسيار كهن دارد و در اصل، جشن كشاورزان و چوپانان و مردم عادي
بوده است كه دگرگوني طبيعت آنان را به شادماني و جشن وا مي داشت …
سرد زندگي مي كردند و از اينرو ده ماه سرما و دو ماه گرما داشتند. در
دوران هخامنشي نيز، سال ايراني به دو فصل بلند گرما و سرما بخش مي شد. فصل
تابستان هفت ماه و فصل زمستان پنج ماه و پنج روز بود. در اين دوره، در آغاز
هر يك از دو فصل بزرگ جشني برپا مي شد. نخستين جشن، در آغاز بهار و زمان
نوزايي طبيعت برپا مي شد و ديگري در آغاز پاييز كه فصل خوشه چيني و روي
آوري طبيعت به سرما و يخبندان بود. براي اين دو فصل، نمادي هم داشتند: شير ،
نماد تابستان و گاو نشانة زمستان بود. اين دو نماد (شير و گاو) در
سنگنگاره هاي تخت جمشيد، در حال ستيز با يكديگر نقر شده اند. اين ستيز
نشانة روند طبيعت و پيروزي شير برگاو علامت دگرگوني طبيعت به سوي تابستان
است. آيين قرباني گاو هم كه در مهرآييني وجود دارد و در نقش هاي ميترايي
ديده مي شود، از همين اعتقاد سرچشمه مي گيرد .
نوروز ريشه در افسانه
دارد و گرچه آن را در استوره هاي ايراني به جمشيد نسبت مي دهند، ولي اين
جشن پيشينة بسيار كهن دارد و در اصل، جشن كشاورزان و چوپانان و مردم عادي
بوده است كه دگرگوني طبيعت آنان را به شادماني و جشن وا مي داشت …
